Αποτελεί την πιο στοχευμένη και δραστική θεραπεία για τις ευρυαγγείες, αφού αμέσως μόλις ξεκινήσει η έγχυση της θεραπευτικής ουσίας μέσα σε αυτά τα μικρά «σπασμένα» αγγεία που εκτείνονται σαν ιστός αράχνης στο δέρμα σας, εξαφανίζονται δια μιας.
Η σκληροθεραπεία ενδείκνυται για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών που εντοπίζονται στα κάτω άκρα. Πρόκειται για διευρυμένα τριχοειδή αγγεία, τα οποία εμφανίζονται ως λεπτές ή και πιο πλατιές γραμμούλες στο δέρμα. Αν και δεν είναι καθόλου επικίνδυνες για την υγεία, είναι αρκετά αντιαισθητικές και κάνουν το δέρμα να δείχνει γερασμένο, καθώς τις περισσότερες φορές δεν είναι μεμονωμένες βλάβες, αλλά πολλές μαζί που οι σχηματισμοί τους θυμίζουν διακλαδώσεις δέντρου και έχουν έντονο κόκκινο, μπλε ή μωβ χρώμα.
Πώς εφαρμόζεται η σκληροθεραπεία
Με τη σκληροθεραπεία, εγχύουμε μία ειδική σκληρυντική ουσία απευθείας μέσα στα συγκεκριμένα φλεβίδια. Το σκληρυντικό διάλυμα ερεθίζει τα τοιχώματα της φλέβας, κάνοντάς τα να φουσκώσουν και να κολλήσουν μεταξύ τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το συγκεκριμένο αγγείο να μετατραπεί σε ουλώδη ιστό και να μην είναι πια ορατό. Το αίμα ανακατευθύνεται σε μία άλλη υγιή φλέβα, με αποτέλεσμα η φλεβική κυκλοφορία στην περιοχή να αποκαθίσταται άμεσα.
Η σκληροθεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί είτε με τη μορφή διαλύματος, είτε με τη μορφή αφρού. Είναι μία δοκιμασμένη μέθοδος για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών και των κιρσών από τη δεκαετία του ’30. Είναι μία ανώδυνη θεραπεία κατάλληλη για κάθε τύπο δέρματος και κάθε τύπο ευρυαγγείας. Υπολογίζεται ότι το 50-80% των ευρυαγγειών εξαφανίζονται από την πρώτη συνεδρία. Για την πλήρη εξάλειψη των ευρυαγγειών, απαιτούνται συνήθως 2-3 συνεδρίες στην ίδια περιοχή.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τις ευρυαγγίες
Τι είναι ευρυαγγείες;
Οι ευρυαγγείες – ή τηλεαγγειεκτασίες όπως είναι γνωστές στην ιατρική ορολογία – είναι κατεστραμμένα φλεβίδια ή μη υγιή τριχοειδή αγγεία που εμφανίζονται συνηθέστερα στο πρόσωπο, τους μηρούς, τις γάμπες, καθώς επίσης γύρω από τα γόνατα και τους αστραγάλους. Έχουν κόκκινο, μπλε ή ιώδες χρώμα και συνήθως δημιουργούν σχηματισμούς που θυμίζουν ιστό αράχνης. Μπορεί να εκδηλωθούν σε νεαρή ηλικία, όμως συνήθως παρατηρούνται σε άτομα μέσης ηλικίας.
Ποια είναι τα αίτια των ευρυαγγειών;
Οι μεγάλες φλέβες στα πόδια διαθέτουν βαλβίδες μιας κατεύθυνσης που βοηθάνε στο να στέλνουν το αίμα από τα κάτω άκρα προς την καρδιά. Όταν αυτές οι βαλβίδες δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν κανονικά τη λειτουργία τους, τότε η τοπική φλεβική πίεση αυξάνεται, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται ευρυαγγείες. Άλλες αιτίες εμφάνισης των ευρυαγγειών στα κάτω άκρα είναι η κληρονομικότητα, οι ορμονικές ανακατατάξεις, οι διακυμάνσεις του σωματικού βάρους, οι εγκυμοσύνες, αλλά και οι δραστηριότητες που απαιτούν παρατεταμένη καθιστή στάση ή ορθοστασία. Σε ό,τι αφορά τις ευρυαγγείες του προσώπου, η συνηθέστερη αιτία εμφάνισής τους είναι η έκθεση στον ήλιο.
Ποια είναι τα συμπτώματα των ευρυαγγειών;
Σε γενικές γραμμές, οι ευρυαγγείες είναι ασυμπτωματικές. Μπορεί ωστόσο να προκαλέσουν κάποια ήπια ενόχληση στην επιφάνεια του δέρματος, ή να επιφέρουν αίσθημα βάρους και κράμπες στα πόδια. Τα συμπτώματα αυτά τείνουν να επιδεινώνονται με την παρατεταμένη ορθοστασία ή καθιστή στάση, επομένως για να τα βελτιώσετε, συστήνεται να ξαπλώνετε με τα πόδια σε υπερυψωμένη θέση, να περπατάτε και να γυμνάζεστε.
Ποιοι εμφανίζουν συνηθέστερα ευρυαγγείες;
Ευρυαγγείες μπορεί να εμφανίσει οποιοδήποτε άτομο παρουσιάζει ανεπάρκεια των φλεβικών βαλβίδων, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η φυσιολογική ροή του φλεβικού αίματος προς την καρδιά. Ωστόσο, περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ευρυαγγείες έχουν οι ενήλικες γυναίκες εξαιτίας των υψηλότερων επιπέδων οιστρογόνων. Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι τα παραπανίσια κιλά/παχυσαρκία, η ορμονοθεραπεία, η λήψη αντισυλληπτικών χαπιών, το ιστορικό φλεβικής πάθησης ή θρόμβωσης, οι τραυματισμοί των ποδιών και η πολύωρη ορθοστασία ή καθιστή στάση. Ο πιο καθοριστικός επιβαρυντικός παράγοντες ωστόσο είναι η κληρονομικότητα, αφού έχει διαπιστωθεί ότι το 60-80% των ασθενών με ευρυαγγείες έχει οικογενειακό ιστορικό, συχνότερα από την πλευρά της μητέρας.
