Θηλώματα

Η Laser θεραπεία για τα θηλώματα αποτελεί την πλέον σύγχρονη μέθοδο αντιμετώπισής τους, καθώς δρα στοχευμένα, ανώδυνα και 100% αποτελεσματικά. Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι η επιλεκτική δράση πάνω στις βλάβες και η ταχύτητα επούλωσης του δέρματος. H δέσμη του Laser χρειάζεται μόλις λίγα δευτερόλεπτα για να στοχεύσει και να εξαχνώσει ένα θήλωμα και να κόψει τον μίσχο του. Ακόμα κι αν υπάρχουν αρκετά θηλώματα σε μία περιοχή, η θεραπεία δεν διαρκεί πάνω από 10-15 λεπτά. Το σημείο της θεραπείας επουλώνεται πλήρως μέσα στις επόμενες ημέρες.

Η κρυοθεραπεία (ή αλλιώς κρυοπηξία) είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους για τη θεραπεία των θηλωμάτων. Χρησιμοποιούμε υγρό άζωτο, με το οποίο ψεκάζουμε τις βλάβες, τις παγώνουμε στους -175 έως -160 βαθμούς Κελσίου και με αυτόν τον τρόπο τις καταστρέφουμε.

Είναι μία σύντομη μέθοδος, μη επεμβατική και απολύτως ανώδυνη. Αμέσως μετά την εφαρμογή, το θήλωμα εμφανίζεται ερυθρό και ελαφρώς πρησμένο, όμως μετά από 5-7 ημέρες ξεραίνεται και πέφτει από μόνο του, αφήνοντας πίσω του ένα αισθητικά άριστο δέρμα.

Η χειρουργική αφαίρεση ενδείκνυται κυρίως για τα μεγάλα θηλώματα με τους πολλαπλούς μίσχους. Η εφαρμογή γίνεται στον χώρο του ιατρείου με τοπική αναισθησία. Κόβονται οι μίσχοι και αποκολλώνται τα θηλώματα, χωρίς να μείνει σημάδι στο δέρμα.

Τα θηλώματα (ή αλλιώς ακροχορδώνες) είναι μικρά, καλοήθη ογκίδια του δέρματος με μαλακή υφή. Τα περισσότερα έχουν μέγεθος από 1 έως 5 χιλιοστά, όμως κάποια μπορεί να μεγαλώσουν και να φτάσουν έως και 5 εκατοστά. Έχουν το χρώμα του δέρματος ή είναι πιο σκουρόχρωμες βλάβες, και μοιάζουν σαν να κρέμονται από μία λεπτή κλωστή (μίσχος) από το δέρμα. Ενίοτε όμως εμφανίζονται χωρίς μίσχο.

Αρκετοί άνθρωποι συγχέουν τα θηλώματα με τους σπίλους (ελιές), τις σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις ή τις μυρμηκίες (μυρμηγκιές), όμως πρόκειται για διαφορετικού τύπου δερματικές βλάβες. Είναι ακίνδυνα, είναι χαμηλής μεταδοτικότητας και εκδηλώνονται κατά κύριο λόγο σε ενήλικες. Έχει υπολογιστεί μάλιστα ότι 1 στους 2 ενήλικες εκδηλώνει τουλάχιστον ένα θήλωμα κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Τα θηλώματα μπορεί να εμφανιστούν ως μεμονωμένες διάσπαρτες βλάβες ή σε ομάδες. Σε γενικές γραμμές, μεγαλώνουν αργά, όμως σε περίοδο εγκυμοσύνης μπορεί να αναπτυχθούν ταχύτερα εξαιτίας των ορμονικών διακυμάνσεων. Δεν προκαλούν συμπτώματα, όμως σε περίπτωση τριβής μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό, αίσθημα κνησμού ή να αιμορραγήσουν.

Οι πιθανότητες να εμφανίσει ένα άτομο θηλώματα, αυξάνονται με την ηλικία και είναι ίδιες και για τα δύο φύλα. Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, καθώς επίσης ορισμένες παθήσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2 και το σύνδρομο Birt-Hogg-Dube. Επιπλέον, τα θηλώματα μπορεί να βρουν ευκολότερα έδαφος να αναπτυχθούν σε οργανισμούς με αυξημένα επίπεδα παραγόντων ανάπτυξης, όπως συμβαίνει την περίοδο της κύησης.

Τα θηλώματα τείνουν να αναπτύσσονται στα σημεία όπου κάνει πτυχές το δέρμα και τρίβεται μεταξύ του, γι’ αυτό και ιδιαίτερα επιρρεπή στην εμφάνισή τους είναι τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, καθώς το δέρμα τους παρουσιάζει αρκετές πτυχώσεις. Μπορεί να προκληθούν όμως και σε σημεία του δέρματος που τρίβονται έντονα από κοσμήματα, όπως ο λαιμός.