Αφαίρεση σπίλων: Τι είναι, πώς εφαρμόζεται

Σπίλοι (Ελιές)

Οι καλύτερες θεραπείες

για την αφαίρεση σπίλων

Αφαίρεση σπίλου με Laser

Η αφαίρεση με Laser είναι η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος για τους καλοήθεις σπίλους. Η ακρίβεια του Laser είναι τέτοια που του επιτρέπει να στοχεύει μόνο το σημείο της βλάβης και με μερικούς παλμούς να διασπά τα δερματικά κύτταρα από τα οποία αποτελείται. Η θεραπεία είναι ολιγόλεπτη και ακίνδυνη, καθώς η δράση του Laser είναι στοχευμένη πάνω στον σπίλο, ενώ αντιθέτως αφήνει ανέπαφους τους γύρω υγιείς ιστούς.

Τα πλεονεκτήματα της αφαίρεσης σπίλων με Laser

Πρόκειται για μία απολύτως ασφαλή θεραπεία. Το μεγάλο πλεονέκτημα της αφαίρεσης σπίλων με Laser είναι ότι αποτελεί μία μη επεμβατική μέθοδο, που δεν καίει ούτε κόβει το δέρμα, επομένως ο χρόνος επούλωσης είναι τάχιστος. Μπορείτε να επιστρέψετε άμεσα στις καθημερινές σας δραστηριότητες. Στο τέλος της θεραπείας, μένει ένα μικρό κόκκινο αποτύπωμα στο σημείο όπου βρισκόταν ο σπίλος, το οποίο επουλώνεται μέσα στο επόμενο διάστημα και ανακτά το χρώμα του δέρματος.

. Χωρίς πόνο

. Χωρίς σημάδια

. Επιλεκτική εστίαση της θεραπείας πάνω στις βλάβες

. Ρύθμιση των παραμέτρων της θεραπείας

. Χωρίς ταλαιπωρία

. Άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες

Αφαίρεση σπίλου με εκτομή ή shaving

Η εκτομή αποτελεί την πιο παραδοσιακή μέθοδο αφαίρεσης ενός σπίλου και χρησιμοποιείται ειδικά για τους δυσπλαστικούς σπίλους. Αφού προηγηθεί τοπική αναισθησία, ο σπίλος αφαιρείται περιμετρικά αλλά και σε βάθος, ώστε να μην μείνουν υπολειπόμενα δερματικά κύτταρα. Τοποθετούνται ράμματα για το κλείσιμο της τομής και ο σπίλος στέλνεται πάντα για ιστοπαθολογική εξέταση (βιοψία), ώστε να διαπιστωθούν αν υπάρχουν άτυπα κύτταρα και ότι έχει αφαιρεθεί μέσα από υγιή όρια.

Για τους σπίλους που δεν έχουν βάθος, μπορεί να πραγματοποιηθεί κατ’ εφαπτόμενη αφαίρεση με τη μέθοδο shaving, όπου σε αυτήν την περίπτωση ο σπίλος «ξυρίζεται» με ένα ειδικό μικροσκοπικό εργαλείο.

Αφαίρεση σπίλου με κρυοπηξία

Στους λεπτούς, καλοήθεις σπίλους που δεν έχουν διεισδύσει βαθιά στο δέρμα, μπορεί να εφαρμοστεί κρυοπηξία με τη χρήση υγρού άζωτου. Πρόκειται για μία σύντομη και ανώδυνη μέθοδο, που παγώνει τον σπίλο νεκρώνοντας έτσι τα κύτταρά του.

10 έως 40 σπίλους

έχει κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος στο δέρμα του

Τι είναι οι σπίλοι

Οι σπίλοι, κοινώς γνωστοί ως ελιές ή κρεατοελιές, είναι πολύ συνηθισμένες καλοήθεις βλάβες, οι οποίες προκαλούνται από τον τοπικό πολλαπλασιασμό κυττάρων που υπάρχουν φυσιολογικά στο δέρμα. Κάποιοι εμφανίζονται εκ γενετής (συγγενείς σπίλοι), ενώ κάποιοι άλλοι στο πέρασμα των χρόνων (επίκτητοι σπίλοι). Μπορεί να παρουσιαστούν σε οποιοδήποτε σημείο του προσώπου ή του σώματος, με μία μεγαλύτερη συχνότητα στα σημεία που είναι εκτεθειμένα στον ήλιο. Όλοι οι άνθρωποι έχουν έστω και έναν σπίλο. Για την ακρίβεια, έχει υπολογιστεί ότι ένας μέσος άνθρωπος έχει 10 έως 40 σπίλους στο σώμα του!

Κάντε τη δική σας ερώτηση στο γιατρό

Η ιατρική μας ομάδα είναι πάντα στη διάθεσή σας για να απαντά στα ερωτήματά και να λύνει τις απορίες σας σε κάθε θέμα ομορφιάς!

Στείλτε την ερώτησή σας

Τα είδη των σπίλων

Συγγενείς μελανοκυτταρικοί σπίλοι

Οι συγγενείς μελανοκυτταρικοί σπίλοι οφείλονται στον τοπικό πολλαπλασιασμό των κυττάρων που παράγουν μελανίνη, τη χρωστική ουσία του δέρματος. Είναι παρόντες κατά τη γέννηση και η συχνότητά τους είναι περίπου στο 1% των βρεφών. Συνήθως έχουν διάμετρο πάνω από 1 εκατοστό και διακρίνονται σε μικρούς (<1,5εκ.), μεσαίους (1,2-20εκ.) και μεγάλους (>20εκ.). Το χρώμα τους είναι σκούρο, αναπτύσσονται αναλογικά με την ανάπτυξη του παιδιού και συνήθως εξογκώνονται περισσότερο, ενώ μπορεί να αποκτήσουν και τρίχες με την πάροδο των χρόνων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι συμπτωματικοί, αν και κάποιες φορές ενδέχεται να προκαλέσουν κνησμό, ειδικά αν καταλαμβάνουν μεγάλες περιοχές του σώματος.

Επίκτητοι μελανοκυτταρικοί σπίλοι

Οι επίκτητοι μελανοκυτταρικοί σπίλοι οφείλονται επίσης στον πολλαπλασιασμό των μελανινοκυττάρων, τα κύτταρα του δέρματος που παράγουν μελανίνη, όμως κάνουν την εμφάνισή τους αργότερα στην παιδική ηλικία ή στην ενήλικη ζωή. Το χρώμα τους μπορεί να είναι ροζ, μπεζ, καφέ ή σκούρο καφέ-μαύρο. Οι πιο σκουρόχρωμοι σπίλοι τείνουν να εμφανίζονται σε άτομα με πιο σκούρο χρώμα δέρματος. Διακρίνονται σε 3 βασικούς τύπους - πρώιμοι συνδεσμικοί, μικτοί και ενδοδερμικοί - οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν και τις φάσεις του κύκλου ζωής των σπίλων ενόσω το άτομο αναπτύσσεται. Με το πέρασμα των χρόνων, σε κάποιους σπίλους της παιδικής ηλικίας μπορεί να εμφανιστούν τρίχες πάνω τους, ενώ οι σπίλοι του προσώπου συνήθως γίνονται πιο ωχροί.

Κυανός σπίλος

Ο κυανός σπίλος είναι μία κηλίδα ή βλατίδα με σκούρο μπλε ή μαύρο χρώμα. Ο συγκεκριμένος σπίλος μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητος. Μοιάζει πολύ με τατουάζ γραφίτη αλλά ενδέχεται να έχει και πολύ αντιαισθητική όψη. Είναι θετικό σημείο να παραμένει σταθερός και στις περισσότερες περιπτώσεις αρκεί η απλή παρακολούθησή του για ενδεχόμενη ανάπτυξη.

Σπίλος Halo

Ο σπίλος Halo μπορεί να εμφανιστεί μόνος του ή σε συνδυασμό με λεύκη. Γύρω από την κηλίδα ή βλατίδα συνήθως παρατηρείται ένα στεφάνι υπομελάγχρωσης ή αποχρωματισμός του δέρματος. Ένας ασθενής ενδέχεται να έχει πολλούς σπίλους Halo, ενώ υπάρχει πιθανότητα να αποτελούν μια ανοσολογική απόκριση σε έναν μελανοκυτταρικό σπίλο, ο οποίος θα απορροφηθεί αργά με την πάροδο πολλών ετών και θα επανέλθει η φυσιολογική χρώση του δέρματος. Στους ενήλικες με τέτοιους σπίλους θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το ενδεχόμενο υποτροπής ή μελανώματος, ενώ στα παιδιά οι σπίλοι Halo θεωρούνται κοινοί και καλοήθεις.

Σπίλοι του Ota και του Ito

Ο σπίλος του Ota και ο σπίλος του Ito αποτελούν σημάδια του δέρματος μπεζ-καφέ ή μπλε-γκρι χρώματος. Πρόκειται για μη συνηθισμένους εκ γενετής σπίλους, στους οποίους τα μελανοκύτταρα εντοπίζονται βαθύτερα στο δέρμα από το φυσιολογικό (στο χόριο και όχι στην επιδερμίδα). Η διαφορά μεταξύ του σπίλου του Ota και του σπίλου του Ito είναι το σημείο που εντοπίζονται στο σώμα. Ο σπίλος του Ota συνήθως εντοπίζεται στο μέτωπο, το πρόσωπο και την περιοχή γύρω από τα μάτια, ενώ ο σπίλος του Ito συνήθως εμφανίζεται στους ώμους και στο επάνω μέρος των χεριών (μπράτσα).

Σπίλος του Becker

Οι σπίλοι Becker εμφανίζονται στην παιδική ή την εφηβική ηλικία, σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος (συχνότερα στο άνω μέρος του κορμού), ως μία ελαφρώς καφέ κηλίδα με διάμετρο από 2 έως 40 εκατοστά. Έχουν ακανόνιστο σχήμα και μεγαλώνουν ακανόνιστα, φέροντας στην επιφάνειά τους πυκνές και παχιές τρίχες. Παρατηρούνται στο 0,5% του πληθυσμού και προσβάλλουν κυρίως τους άνδρες.

Σπίλος Spitz

Οι σπίλοι Spitz είναι μελανοκυτταρικοί σπίλοι οι οποίοι χαρακτηρίζονται από ατρακτοειδή ή και επιθηλιοειδή κύτταρα. Συνήθως παρατηρούνται στην παιδική ηλικία, αν και ενδέχεται να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα και εντοπίζονται κυρίως στο κεφάλι και τον λαιμό. Χωρίζονται σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με τα ιστοπαθολογικά τους χαρακτηριστικά ή το βαθμό ατυπίας τους. Μορφολογικά, ο κλασικός σπίλος Spitz περιγράφεται ως μία ομαλή, στρογγυλή, ροδόχροη επηρμένη βλατίδα, η οποία έχει την τάση να αναπτύσσεται γρήγορα μέσα σε λίγους μήνες.

Επιδερμιδικοί σπίλοι

Οι επιδερμιδικοί σπίλοι εμφανίζονται ως κερατωσικές ή μυρμηκιώδεις πλάκες και χαρακτηρίζονται από κερατινικά, σγμηγματογόνα, ωοθυλακικά, αποκκρινή και εκκρινή στοιχεία σε διάφορους βαθμούς. Υπάρχουν συνήθως εκ γενετής ή εμφανίζονται εντός των πρώτων χρόνων ζωής και σπανιότερα κατά τη διάρκεια της εφηβείας ή της ενήλικης ζωής. Έχουν το χρώμα του δέρματος και εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στο άνω τμήμα του κορμού.

Σμηγματογόνοι σπίλοι

Ο σμηγματογόνος σπίλος είναι ένας τύπος επιδερμιδικού σπίλου που εμφανίζεται ως μία συγγενής, άτριχη, κίτρινο-πορτοκαλί πλάκα με βελούδινη ή τραχιά ύφη στην επιφάνεια και παρατηρείται συχνότερα στο τριχωτό της κεφαλής ή το πρόσωπο. Η αφαίρεση σε νεαρή ηλικία συνήθως επιφέρει καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, λόγω της αυξημένης ελαστικότητας του τριχωτού της κεφαλής.

Άτυποι ή δυσπλαστικοί σπίλοι

Για να ταξινομηθεί ένας σπίλος ως άτυπος υπάρχουν συγκεκριμένα ιστοπαθολογικά κριτήρια, τα οποία πρέπει να πληρούνται, όπως: ασυμμετρία, ακανόνιστα όρια, παραλλαγές του χρώματος, διάμετρος μεγαλύτερη των 6 χιλιοστών και αύξηση του μεγέθους ή εξέλιξη (ο κανόνας των 5 κριτηρίων ABCDE). Μετά από εξέταση, η κυτταρική ατυπία ταξινομείται ως ήπια, μέτρια ή βαριά. Οι συγκεκριμένοι σπίλοι συνήθως συγκεντρώνονται στον κορμό, ειδικά στην πλάτη, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος. Ο άτυποι σπίλοι πρέπει να αφαιρούνται σε περίπτωση υποψίας μελανώματος.

Χρειάζεται αφαίρεση;

Ο κανόνας των 5 κριτηρίων ABCDE

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε καλά το δέρμα σας και να είστε ιδιαίτερα παρατηρητικοί σε ό,τι αφορά τυχόν μεταβολές σε υπάρχοντες σπίλους ή την εμφάνιση νέων σπίλων. Αν παρατηρήσετε κάποια από τις παρακάτω μεταβολές, θα πρέπει να προγραμματίσετε μία δερματολογική εξέταση. Για να θυμάστε ευκολότερα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να παρατηρείτε στους σπίλους, έχει δημιουργηθεί διεθνώς το μνημονικό τέχνασμα «ABCDE» το οποίο περιλαμβάνει 5 κριτήρια για να βοηθήσουν στον εντοπισμό σημαδιών που παραπέμπουν σε πιθανό μελάνωμα.

Α (Asymmetry - Ασυμμετρία): Ένας αθώος μελανοκυτταρικός σπίλος είναι συνήθως συμμετρικός. Αν τον κόψετε δηλαδή με μία νοητή γραμμή στη μέση, τα δύο μισά είναι ίδια, ενώ αντιθέτως στο μελάνωμα τα δύο μισά έχουν ασύμμετρο σχήμα ή μέγεθος.

Β (Border - Όρια): Ένας μελανοκυτταρικός σπίλος έχει σαφή, ξεκάθαρα όρια σε σχέση με το υπόλοιπο γειτονικό δέρμα, ενώ το μελάνωμα έχει συχνά ακανόνιστα, ακαθόριστα ή θολά όρια στην περίμετρό του.

C (Colour – Χρώμα): Ένας μελανοκυτταρικός σπίλος έχει συνήθως μία μόνο απόχρωση ενός χρώματος ή δύο χρώματα εκ των οποίων το ένα εμφανίζεται μέσα στο άλλο ή επαναλαμβάνεται συχνά (συνηθέστερα είναι αποχρώσεις του ροζ, του ανοιχτού και του σκούρου καφέ). Το μελάνωμα είναι σκούρο καφέ (σε ποσοστό 96%), αλλά μπορεί να έχει έως 5 ή 6 χρώματα, όπως μπλε, μαύρο, ανοιχτό καφέ, γκρι, ροζ και κόκκινο. Το 50% των μελανωμάτων περιέχουν αυτά τα ασυνήθιστα χρώματα, τα οποία εμφανίζονται ανομοιόμορφα. Το γράμμα “C” αντιπροσωπεύει και το “Changing Colour”, δηλαδή τη μεταβολή του χρώματος του σπίλου.

D (Diameter – Διάμετρος): Η διάμετρος ενός αθώου μελανοκυτταρικού σπίλου δεν ξεπερνάει τα 6 χιλιοστά, δηλαδή περίπου όσο η γόμα ενός μολυβιού. Αν αυξηθεί η διάμετρος, τότε θα πρέπει να ελεγχθεί.

E (Evolving – Εξέλιξη): Ένας μελανοκυτταρικός σπίλος μένει συνήθως σταθερός και δεν αλλάζει σε μέγεθος, σχήμα ή χρώμα, ενώ το μελάνωμα διαφοροποιείται διαρκώς. Η μεταβολή μπορεί να παρατηρηθεί μέσα σε διάστημα μηνών ή ετών.

Συχνές Ερωτήσεις

Για ποιους σπίλους είναι κατάλληλη η αφαίρεση με Laser;

Η Laser θεραπεία επιλέγεται για τους σπίλους που δεν παρουσιάζουν σημάδια ή υποψία κακοήθειας και δεν χρειάζεται μετά την αφαίρεσή τους να σταλούν για βιοψία, καθώς μετά την αφαίρεση με Laser δεν μένει κάποιο δείγμα για να υποβληθεί σε εργαστηριακό έλεγχο. Επίσης, η Laser θεραπεία ενδείκνυται για σπίλους που εντοπίζονται στο πρόσωπο, καθώς η αφαίρεσή τους δεν αφήνει κάποιο αντιαισθητικό σημάδι, ενώ είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος και για την αφαίρεση πολλών σπίλων σε μία συνεδρία.

Πονάει η αφαίρεση σπίλων με Laser;

Όχι. Υπάρχει μόνο μία ήπια αίσθηση θερμότητας. Μάλιστα, αν υπήρχε προηγουμένως πόνος λόγω της βλάβης ή τον αποχρωματισμό του νυχιού, ο πόνος αυτός μειώνεται αμέσως μετά τη θεραπεία.

Θα μπορούσα να αφαιρέσω έναν σπίλο στο σπίτι;

Όχι. Είναι σημαντικό η αφαίρεση να πραγματοποιηθεί με ιατρικό τρόπο ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης, τραυματισμού, αλλεργικής αντίδρασης ή άλλης ανεπιθύμητης ενέργειας. Επιπλέον, είναι καθοριστικής σημασίας να πραγματοποιηθεί δερματολογικός έλεγχος του σπίλου ώστε να διαπιστωθεί το είδος του και να επιλεχθεί ο κατάλληλος τρόπος θεραπείας, όπως επίσης να καθοριστεί αν χρειάζεται να πραγματοποιηθεί βιοψία.

Μπορεί να επανεμφανιστεί ένας σπίλος που έχει αφαιρεθεί;

Υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα να επανασχηματιστεί ένας σπίλος που έχει αφαιρεθεί. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση αντηλιακού, καπέλου και μακρυμάνικου ρουχισμού προστατεύει σημαντικά από τον σχηματισμό νέων σπίλων, καθώς και από τον επανασχηματισμό παλαιότερων που έχουν αφαιρεθεί.

Κλείστε το ραντεβού σας on line